Steeds meer jongvolwassenen lopen vast. Veel van hen durven hier niet openlijk over te praten. Want stel je voor dat ik gek ben? Of dat ik de enige ben die hiermee worstelt. Maar de groep is groot en wordt steeds groter. Er heerst een gevoel van schaamte om zich uit te spreken over het feit dat het eigenlijk helemaal niet goed gaat. De digitale wereld om hen heen, zoals sociale media, toont een heel ander beeld waar ze zich aan moeten meten, in hun ogen.
De invloed van sociale media op het brein
De realiteit is echter anders. Feitelijk wordt het brein van jongvolwassenen gehersenspoeld door het scherm. Alles is binnen handbereik, en diagnoses zijn snel te vinden. Vervolgens plaatsen ze zichzelf in een hokje. Maar sociale interactie in het echte leven, zonder schermen, is ontzettend moeilijk geworden.
De gevolgen van een veranderde wereld
De afgelopen jaren, waarin de wereld voor hen 180 graden is gedraaid, hebben ook niet bijgedragen aan de oplossing van het probleem. Sociaal isolement en het niet durven uitspreken wat er echt aan de hand is, spelen een grote rol. Ik noem het ook wel een sociaal dilemma. Voor de buitenwereld moet alles goed gaan, zonder ruimte voor een mindere dag. Emotieloos achter een scherm, afgestompt voor de echte wereld, waarin we als mensen eigenlijk thuishoren.
Het verlies van menselijkheid in de maatschappij
De maatschappij heeft een wereld gecreëerd waarin mensen eigenlijk geen mens meer mogen zijn. Wij zijn sociaal-emotionele wezens die elkaar nodig hebben om in harmonie te kunnen leven. De zorg wordt steeds onpersoonlijker, en je moet binnen een paar minuten in een diagnosekader passen. Maar zelfs de GGZ kan mensen niet meer goed helpen. De wachtlijsten worden langer en mensen die daadwerkelijk een traject afronden… tja, die worden steeds schaarser.
Medicatie als een tijdelijke oplossing?
Het oplossen van de wachtlijsten door mensen medicatie voor te schrijven, zodat ze het langer kunnen volhouden tot ze aan de beurt zijn, is geen oplossing, maar het creëren van een nieuw probleem: de afhankelijkheid van medicatie. Het gebruik van antidepressiva is niet eens bewezen als effectief. Slechts 1 op de 10 mensen zou er baat bij hebben. Maar wie dat precies zijn, weet men niet*.
Bij langdurig gebruik kan het zelfs erger worden. Het lost het probleem niet op, maar verschuift en verergert het, waardoor de wachtlijsten langer worden en de problemen zich opstapelen. Zelfdoding onder jongvolwassenen is zelfs met 17% gestegen in de afgelopen 10 jaar**. Waar gaat dit heen, vraag je je wellicht af?
Het sociaal dilemma en alternatieve wegen
Wat zijn jongvolwassenen gaan geloven? Wat houdt hen gevangen? Ze spreken zich niet makkelijk uit, en de weg naar hulp is in het reguliere traject vaak bijna onbegonnen werk, door de lange wachtlijsten. Maar zou een andere route misschien kunnen helpen? Een andere kijk, en misschien wel wat extra tijd en aandacht voor de mens?
Veel jongvolwassenen willen hun ouders niet tot last zijn, of denken dat wat ze ervaren niet belangrijk genoeg is. Hierdoor verdoven ze zichzelf op andere manieren, zoals met drugs of alcohol, om niet te hoeven voelen. De drempel om hulp te zoeken is hoog, en de wachtlijsten helpen ook niet mee. Bang om niet serieus genomen te worden, laten ze het vaak uit de hand lopen.
Een andere aanpak in mijn praktijk
In mijn praktijk zie ik steeds meer jongvolwassenen die zich willen uitspreken, en dat geeft hen al verlichting. Door de sessies die ik met hen doe, en het werk in het onbewuste, doorbreken ze vaak patronen en ontwikkelen ze nieuwe gedachten. Ze gaan weer leven, en hun levenslust groeit. Doordat ik werk op verschillende manieren. Zoals systemisch, hypnose en zeker ook de tijd neem om je als mens in de praktijk te hebben. Je perceptie te veranderen waardoor je kijk op de wereld mee veranderd.
Uitnodiging voor een intakegesprek
Heb jij, of ben jij, een jongvolwassene die het momenteel moeilijk heeft? Door een vrijblijvend intakegesprek kun je ontdekken of dit iets voor jou is. Vaak vallen er tijdens zo’n gesprek al puzzelstukjes op hun plaats. In het traject volgen veranderingen die de weg vrijmaken om door te groeien en weer lekkerder in je vel te zitten. Wil jij de verandering maken? Dan is dit de eerste stap die je kan gaan zetten.
Mocht jij de stap willen zetten tot verandering en meer informatie willen hebben voor wat ik voor jou zou kunnen betekenen, stuur mij dan een bericht via het contactformulier dan kom ik snel bij je erop terug.
Ik wil je graag helpen als jij dat wilt.
Jeroen Franken
* https://www.psychosenet.nl/tool/antidepressiva-keuzetool/
** https://www.nji.nl/nieuws/suicide-onder-jongvolwassenen-toegenomen
